od 100.

To normalne, że coś tajemniczego zawsze budzi niepokój, co nieco, o czym niewiele wiemy, bądź słyszymy plotki, które na nowo mocniej napędzają bakcyla strachu. Tak jest naturalnie inaczej z różnymi zabiegami, wizytą w szpitalu. Trudno się zdumiewać, krzepę mamy jedynie jedno, boimy się go stracić, ale wiemy, że w przypadku problemów powinniśmy zdecydować się nawet na operację. Wielu zdiagnozowanych do operacji przepukliny pachwinowej zachowuje się bez zaskoczenia – nogi podcina im strach, a pot zalewa całe ciało. Bez przerażenia, ta zabieg jest w rzeczywistości niegroźny. Zresztą poznajcie jak przebiega tego typu zabieg.

naturalnie wartym zaznaczenia jest fakt, że opisujemy tu przypadek wykryty we właściwym czasie. Przepuklina pachwinowa, jak wiele innych przypadków, odkryta zbyt późno może stwarzać nieprzyjemności – w trakcie operacji (podwyższone trudności), jak i po operacji (powikłania). Pamiętajmy więc o regularnych badaniach. Nie musimy żyć w wielkim mieście, jak Warszawa, żeby się przebadać (anestezjolog z Warszawy). takiego typu badania dostępne są w wielu mieścinach.

Na początek jest wywiad i rozpoznanie, to na podstawie takich dwóch wskaźników lekarz jest przygotowany do podjęcia decyzji. uprzednio jednakże konsultuje diagnozę z anestezjologiem i pacjentem. Jeśli przepuklina jest nieznacznych rozmiarów to nic nie stoi na przeszkodzie, żeby operować ją w znieczuleniu miejscowym. pożytek tego rozwiązania jest kusząca – jeszcze w ten sam dzień opuścimy mury szpitala. Niestety nie często tak się to odbywa, ponieważ w wielu przypadkach przepuklina jest znacząca, rozwijająca się już od kilku lat. W tej położeniu trzeba zastosować znieczulenie połowy ciała (do kręgosłupa). Możliwe jest też znieczulenie ogólne, które sprawdza się u osób dość wystraszonych, którzy ciężko przechodzą tego typu zabiegi.

Warto wiedzieć, że jeśli zdecydujemy się na znieczulenie ogólne powinniśmy przynieść zestaw badań, tj. morfologia, układ krzepnięcia oraz rtg (http://atomrtg.pl/) płuc. Operację często przeprowadza się techniką klasyczną, która polega na przecięciu powłok brzusznych, a później na ulokowaniu przesuniętego fragmentu jelita we właściwym miejscu. Na samym końcu osłania się operowany obszar specjalnie do tego celu przeznaczoną siatką. Technika klasyczna to jednak nie jedyny wybór – można także operować techniką laparoskopową. Polega ona na tym, iż w pachwinie umieszcza specjalistyczne prowadnice, dzięki którym wprowadzane są narzędzia chirurgiczne, którymi następnie przeprowadzana jest operacja (łącznie z wszyciem siatki).