Treścią określonej nazwy w nauce takiej jak logika jest nic innego jak treść nazwy konotacja. Jej swoistym przeciwieństwem jest denotacja, która odnosi się do zakresu nazwy. Brany jest wówczas pod uwagę cały zbiór powiązanych desygnatów pewnej nazwy. Konotowane są szczególnie cechy, jakimi wyróżnia się określona nazwa. Jest to swego rodzaju ujednolicenie, które opiera się na ściśle określonych regułach. Za konotację każdy odbiorca powinien uznać komplet pewnych, klarownych cech, jakie odnoszą się do desygnatu.
Logika a określona w niej jasno negacja
Niesamowicie ważną rolę w nauce takiej jak logika spełnia negacja. Rozmaite nazwy można negować. Patrząc na funkcje logiczne, np. negowania i to w jaki sposób wciela się ją w życie, możemy podsumować, że wskazana nazwa podlega zaprzeczeniu. W logice mamy możliwość użyć tak zwanej potrójnej, jak i podwójnej – czyli klasycznej negacji. Stół oraz nie-stół to dwie nazwy, jakie zostały poddane procesowi negacji. Nie-nie-nie-stół znaczyłby nie-stół, idąc tym tropem. Niezwykle znaczący w każdej nazwie jest desygnat, czyli przedmiot, jakiego dotyczy określona nazwa.
Przez odbiorców w logice muszą być brane pod uwagę nie jedynie desygnaty, jednak w szczególności rozmaite ich funkcje. Między innymi denotacją wyrazu takiego jak poduszka będą różnego typu poduszki, które dana osoba może sobie wyobrazić. Patrząc na funkcję taką jak konotacja, wskazać trzeba pewien zespół cech. Musi być on niezbędny do całkowitego określenia danej nazwy. Zespół tych cech pozwala skojarzyć dany przedmiot odbiorcy.